Het is een mooie winteravond, de sneeuw dwarrelt zachtjes naar beneden als ik aanbel bij het huis van Igmar en Marjoke. We hebben een afspraak gemaakt omdat ze zich aangemeld hebben bij het sociaal team van de gemeente waar ik werk.
Zorgen om Sven
Igmar en Marjoke maken zich zorgen om de ontwikkeling van hun zoontje Sven. Hij is 6 jaar en ouders zien dat hij een andere ontwikkeling doormaakt dan zijn broer Thor van 8 jaar oud. Thor is een vrolijke open jongen die het goed doet op school. Hij neemt vaak vriendjes mee naar huis en speelt ook graag bij andere kinderen.
Als we aan een mok warme chocomelk zitten vertellen, ouders verder over de zorgen die ze hebben over de ontwikkeling van Sven. Als baby wilde hij niet graag op de arm liggen. In zijn bedje was hij tevreden en kon ook urenlang liggen zonder te huilen. Dat vonden ze vreemd, want Thor was een pittige huilbaby geweest. Igmar geeft aan dat ze er ook wel van hebben genoten dat Sven zoveel rustiger was, maar dat ze zich op een gegeven moment ook wel zorgen zijn gaan maken. Sven bleef voor hun gevoel achter in zijn ontwikkeling. Hij speelde alleen, en echt spelen was het ook niet geeft Marjoke aan. Hij was meer aan het sorteren, alle autootjes op een rij, of alles op kleuren sorteren.
Zorgen weggewimpeld
Op de peuterspeelzaal kregen ouders al gauw te horen dat Sven zich niet mengde met de andere kinderen. Hij keek toe en ging vooral zijn eigen gang omdat zijn gedrag niet storend was hebben ze er op de PSZ verder niets mee gedaan en Igmar en Marjoke hoopten nog steeds dat het vanzelf over zou gaan. Het consultatiebureau zorgde er ook wel voor dat zij dit maar bleven hopen. Hun vragen en zorgen werden eigenlijk een beetje weggewimpeld. Sven was wat later in zijn ontwikkeling, alle kinderen hebben wel eens wat, ze moesten geduld hebben etc.
Kenmerken van autisme
Toen Sven naar de basisschool is gegaan, werd het wel steeds meer duidelijk wat er aan de hand was. Gelukkig was er een oplettende juf (zij had de ABC training bij MEEk2 gevolgd) en zag daardoor wel dat er vermoedelijk kenmerken van autisme aanwezig waren. Igmar en Marjoke schrokken daarvan. Ze hadden echt de hoop dat het over zou gaan, maar begrepen ook dat autisme niet over gaat en dat ze hier wat mee moesten doen. Met de hulp van school hebben ze Sven aan kunnen melden bij een GGZ instelling voor een onderzoek bij Sven. Daar kwam uit dat hij naast zijn ASS ook een disharmonisch profiel heeft. Verbaal (alles wat met taal te maken heeft) zit Sven op een gemiddeld tot hoog niveau, maar performaal (alles wat met doen te maken heeft) scoort Sven ver beneden onder het gemiddelde, dit betekent dat Sven verbale informatie goed tot zich kan nemen maar het moeilijk om kan zetten in actie. Voor ouders was dit een flinke klap. Ze hebben het er nog regelmatig moeite mee en weten ook niet altijd goed hoe ze het nu moeten aanpakken. Ze hebben wel ouderbegeleiding gehad, maar de praktijk is weerbarstiger dan dat wat ze hebben geleerd.
Rouwverwerking
Ik laat ze praten, dit is voor hen ook weer een manier om de diagnose van Sven te verwerken en een plekje te geven. Eigenlijk is het een vorm van rouwverwerking en daarin moeten ze worden begeleid. Ik leg ouders uit dat het gedrag van Sven geen onwil is, maar onmacht. Hij weet vaak niet goed wat er van hem wordt verwacht. Wees voorspelbaar en wees duidelijk, dat helpt hem en ook belangrijk; leg de lat niet te hoog, niet voor Sven, maar ook niet voor jullie als ouders.
Alles is anders
Als ik 2 uur later weer naar buiten loop ligt er een mooi pak sneeuw, mooi voor mij, maar voor Sven kan het morgenvroeg wel eens heel erg lastig worden. Alles is anders!