Als je inwoners van Rijen vraagt naar hun dorpsgenoot Rob Stapels, is de kans groot dat ze hem omschrijven als een vrolijke, sociale doorzetter. Rob (34) heeft een sterk geloof in mogelijkheden en bewijst graag het tegendeel als anderen de onmogelijkheden benadrukken. Hij vertelt over zijn leven met Niet-Aangeboren Hersenletsel (NAH) waarin zijn doorzettingsvermogen, humor en optimisme een rode draad vormen.
Jeugd
Vertel Rob wat hij niet kan doen en hij zal het tegendeel bewijzen. Toen hij na een heupoperatie op 8-jarige leeftijd niet zou kunnen sporten, ging hij volleyballen. Tien jaar later vierde hij met zijn volleybalteam het kampioenschap en promotie naar de eerste klasse. Maar dan gaat het mis. Na het kampioensfeest fietste hij naar huis en raakte ernstig gewond na een val van een fietsbrug. Hij lag 90 dagen in coma. Na een revalidatieperiode van twee jaar kreeg hij de boodschap dat hij nooit meer zou kunnen lopen en praten. ‘Dat zullen we nog wel eens zien’, dachten Rob en zijn ouders.
Uitdagingen
Rob vertelt: “Zo had ik een spastische arm die tegen mijn bovenlijf aan zat. Een fysiotherapeut zei dat ik daar niets mee kon. Maar van Prof. Dr. Erik Scherder hoorde ik dat als je veel traint alles mogelijk is. Ik ging naar een andere fysiotherapeut en binnen drie dagen kon ik mijn arm omhoog houden.” In die tijd kon Rob, dankzij de Edwin van der Sar foundation, regelmatig fitnessen. “Mijn ouders zochten contact met mijn eerste fysiotherapeut, die mij zelfs in het ziekenhuis bezocht. Met hem ging ik verder trainen. Hij voerde geen gangbare behandeling uit, maar luisterde echt goed naar wat ik wilde. Ook wist hij mij uit te dagen, iets wat ik wel nodig heb. Hij ging met mij fietsen om de oude Rob te worden. Mijn lopen verbeterde en ik ben gaan zwemmen. Zo’n vier jaar later fietste ik met hem de Mont Ventoux op.”
Optimisme en humor
Tijdens het interview lacht Rob regelmatig en zet hij zijn humor in. Hij straalt enorm veel optimisme uit. Als we vragen naar de moeilijke kanten is hij daar duidelijk in: “Soms zijn dingen ook verschrikkelijk, maar je moet door. Ik ga niet zitten jammeren over wat er is gebeurd. Shit happens, maar het leven gaat door en daar maak ik het beste van. Yesterday is history, tomorrow is a mysterie, today is a gift.” Rob is net terug van skivakantie. Met een Snow-go sjeest hij de pistes af. Helaas is hij gevallen. “In het plaatsje Au!”, grapt Rob erachteraan. Hij kreeg een epileptische aanval en werd per ambulance naar een ziekenhuis gebracht. Gelukkig gaat het nu weer goed met Rob.
Lezingen
Rob woont in zijn appartement in Rijen en krijgt hulp bij financiën en afspraken. Naast al zijn sportieve activiteiten, drinkt hij graag koffie bij Gastrobar Wendy. Verder is hij gek op dansen en toneel spelen. Sinds een paar jaar geeft Rob lezingen als ervaringsdeskundige en lector NAH op de Vrije Universiteit van Amsterdam aan studenten van neurowetenschappen en klinische psychologie. Ook op verschillende scholen in Breda en op het SOMT, opleiding voor fysiotherapie en revalidatiewetenschappen, deelt hij zijn ervaringsverhaal. Binnenkort, op 15 april, staat Rob in het cultureel centrum van Rijen, tijdens de theaterlezing ‘NAH en wat erna?’. Dit doet hij samen met Prof. Dr. Erik Scherder, Anouk Kemp en Rein van Bedaf.
Tips bij NAH
We vragen Rob tips voor professionals in het sociaal werk die te maken krijgen met mensen met Niet-Aangeboren Hersenletsel. “Praat gelijkwaardig en luister heel goed naar wat iemand wil. Vraag goed door. Ik merk dat professionals snel willen helpen en conclusies trekken over wat ik wel of niet kan. Zonder oordeel kijken, niet overnemen en goed luisteren. Zeg nooit nooit, vraag wat iemand wil en ga dan alles doen om het samen voor elkaar te krijgen. Samen kom je verder dan alleen.”