’Tuurlijk vraagt de KIM-training en het proces met je team een investering in tijd en middelen. Maar we willen niet meer terug naar hoe het was,’ zegt Daniel Stuit. Hij is sociaal werker bij team Jongeren Op de Rit (JOR) in Dordrecht en projectleider integrale aanmeldlijst Sociale Wijkteams Dordrecht. Daniel vertelt met gedrevenheid hoe de KIM-methode positieve veranderingen bracht.
De KIM-methode is een handelingsmodel voor het sociaal domein ontwikkeld door Wim Joosen & Wilma van der Vaart, met medewerking van Ans de Haas, Guy de Hoop, Corien Schaerlackens en Marie-José Knops. Het staat voor krachtgericht, integraal en mensgericht. JOR is er voor Dordtse jongeren tussen de 16 en 27 jaar die -om wat voor reden dan ook- tussen wal en schip vallen. Samen met de jongere en netwerkpartners gaan zij een proces in om de jongeren weer op de rit te krijgen.
Reflectie en ontwikkeling
Het JOR-team (8 sociaal werkers) startten begin dit jaar met de training en het invoeren van de KIM-methode in hun werk. Daniel: ‘We zijn als team echt sterker geworden door het werken vanuit de KIM-methode. Het vraagt reflectie naar jezelf en als team. Je wordt bewuster van je intrinsieke waarden als persoon en als professional. Dat is soms confronterend, maar juist ook goed. Je bent zelf het instrument in je werk. Ik merk dat er meer werkplezier is en we vanuit een bredere blik kijken. Investeren in reflectie levert voor iedereen meer op. We willen echt niet meer terug naar het te snel naar oplossingen zoeken vanuit je eigen werkprocessen en waarden. We kijken zo objectief mogelijk en werken nu veel klantgerichter. Uiteindelijk ben je als professional een passant in het leven van de jongere, dus het moet voor hen goed uitwerken en een lange termijn oplossing zijn. Dit handelingsmodel past daarom bij de sociale vraagstukken op dit moment. Denk aan huisvesting, geldzorgen, gezinsproblematiek en verleidingen waar jongeren dagelijks mee te maken krijgen.’
KIM-methode: Netwerk en duurzame oplossingen
‘Ongemerkt heb je als professional in het sociaal werk toch vaak standaard lijstjes in je hoofd’ licht Daniel toe. ‘Maar het gaat helemaal niet om wat ik denk wat belangrijk is voor de jongere, het gaat om zíjn vraag. Dit levert wel eens verassingen op. Zo dacht ik bij een jongere dat ik hem als eerste kon helpen bij financiën en een woonplek. Zíjn prioriteit lag juist bij het herstel van contact met zijn vader. Voor hem was dit een voorwaarde om echt verder te kunnen. Dus gingen we daar eerst mee aan de slag. Ik kijk ook meer naar het netwerk, dat heeft altijd invloed. Als sociaal werker wil je in de waan van de dag soms te snel dingen oplossen, waardoor je verkokerd kijkt. Zo wilde ik een dakloze jongere helpen met woonruimte. Toen ik meer doorvroeg bleek hij een familielid te hebben waar hij veilig terecht kon. Met de KIM-methode ga je voor duurzamere oplossingen.’
Verbinding in samenwerking
Het netwerk inzetten doen we op alle lagen, dus ook als organisatie. Door de samenwerking met netwerkpartners kunnen we de jongeren weer op de rit krijgen. We kunnen niet succesvol zijn zonder verbindingen in het sociaal domein. Met de Sociale Dienst werken we bijvoorbeeld heel goed samen met onze vaste contactpersoon Bianca Tamerius. Zij is jongerenregisseur bij de gemeente Dordrecht, maar voelt als onderdeel van het team. Ook werken we samen met Stichting Werkshop, verschillende ggz-organisaties, Wmo-consulenten en schoolmaatschappelijk werkers. Die verbindingen zijn nodig.’
Balanceren en vertrouwen
De KIM-methode gaat ook over het vinden van een evenwicht tussen afstand en nabijheid, aanklampen en loslaten, tussen helpen en sturen, regie nemen en overlaten. Met als uitgangspunt dat mensen tot veel in staat zijn met behulp van elkaar en als het nodig is met professionals. ‘Dat is het’, zegt Daniel. ‘En als je je daarvan bewust bent kun je eigenlijk niet echt iets fout doen. Je bent constant aan het balanceren om de jongere op de rit te krijgen. Daarbij is denk ik het allerbelangrijkste dat de jongeren het vertrouwen terugkrijgen in volwassenen. Ze willen zonder oordeel gezien en gehoord worden, als mens. Het is aan ons om de tijd te nemen om echt goed te luisteren en te doen wat passend is. Dat vraagt een houding als professional waar je vanuit de KIM-methode mee aan de slag gaat. Het maakt je een betere hulpverlener.’